Μόνμαουθ, Τζέφρι

(Geoffrey Monmouth, Μόνμαουθ περ. 1100 – Σεντ Ασάφ 1154). Άγγλος ιστοριογράφος. Βενεδεκτίνος, σπούδασε στην Οξφόρδη και από το 1152 έγινε επίσκοπος του Σεντ Ασάφ. Έγραψε Ιστορία των βασιλιάδων της Βρετανίας σε δώδεκα βιβλία (περ. 1135-39), που μεταφράστηκε από κελτικές πηγές κυρίως, αλλά με τη φαντασία του συγγραφέα αποτέλεσε ένα μείγμα ιστορικών γεγονότων, μύθων και επινοήσεων, στα οποία οφείλεται η καθιέρωση του Μ. ως πρώτου Άγγλου αφηγηματογράφου. Από το βιβλίο αυτό ξεπήδησε ο μύθος του Αρθούρου, που έδωσε υλικό σε μια από τις πλουσιότερες φλέβες της γαλλικής λογοτεχνίας του Μεσαίωνα. Η μεγάλη επιτυχία του έργου δοκιμάστηκε και σε πολλές γαλλικές μεταφράσεις του 12ου αι., ανάμεσα στις οποίες και εκείνες των Αγγλονορμανδών Γκόφρεϊ Γκέιμαρ (1145) και Γουέις (1158).